Week 4

Op woensdag heb ik een workshop ‘’teambuilding’’ gegeven. Ik merkte dat ik een beetje overweldigd was door het grote aantal leerlingen dat voor me zat. Het was 17:00 en ik was kapot, ondanks dat ik daarvoor een dutje had gedaan. Maar ik weet als geen ander hoe belangrijk het is om een enthousiaste leraar voor de klas te hebben staan. Ik ben nog steeds wat onzeker vanwege mijn onervarenheid als docent, maar ik zette dit opzij en begon de les vol goede moed. Ik wenste iedereen een fijne middag toe en vroeg hoe het met ze ging. Ik merkte dat ik daarmee hun aandacht won. Ik had de workshop qua theorie niet heel goed voorbereid, wat ook voor spanning zorgde. Dit heb ik opgelost door een gesprek aan te gaan met mijn leerlingen. Ik vroeg hen wat zij onder teambuilding verstonden. Al gauw kwam ik erachter dat ze teambuilding verwarden met teamwork, dus heb ik het verschil tussen de twee termen verduidelijkt.
Vervolgens heb ik ze een scène uit de film Freedom Writers laten zien, waarin een docent the Line Game (over de streep) doet met haar studenten. Daarna zijn we naar buiten gegaan en hebben we dit spel uitgevoerd. Ik heb in totaal ongeveer zestig stellingen opgenoemd. Ik begon luchtig en ging later meer de diepte in. Waar ik erg van schrok is dat de leerlingen unaniem aangaven zich onveilig te voelen in hun buurt. Verder gaf een van de meiden toe dat ze als kind elke dag voedsel uit vuilnisbakken at. Ook de local teacher (Sophany) was hier niet van op de hoogte, waardoor ze erg onder de indruk was. Ik vond het mooi om te zien hoe de jongeren elkaar steun betuigden door middel van een applaus.
Tijdens de workshop heb ik er zorg voor gedragen dat alle leerlingen het naar hun zin hadden. Ondanks dat het een grote groep was, vind ik dat ik daarin ben geslaagd. Als ik zag dat iemand afgeleid raakte of afwezig was, betrok ik diegene bewust bij de activiteit. Dit deed ik door de persoon in kwestie te bevragen of door een stelling te bedenken waarvan ik dacht dat het hem/haar zou boeien. 
Na afloop hebben we de workshop geëvalueerd. Ik vroeg de leerlingen wat ze over zichzelf en de anderen hadden geleerd. Een jongen vertelde dat hij inzag dat schaamte niet nodig is in een vertrouwde omgeving. Een meisje vond het leuk dat ze nieuwe dingen te weten was gekomen over haar vrienden en dat zij en haar klasgenoten best veel met elkaar in gemeen hebben. De studenten waardeerden elkaar om hun open- en eerlijkheid. Na de les kreeg ik een hanger voor aan mijn ketting van een leerling. Al met al was dit een geslaagde middag die verschillende emoties teweegbracht.
Van Sophany heb ik te horen gekregen hoe de leerlingen mij tot nu toe hebben ervaren. Ze vinden mijn lessen leuk en vinden me minder streng dan een andere (Franse) vrijwilliger. Dit is waarschijnlijk omdat zij al veel ervaring heeft met lesgeven. Ik zie het niet als iets negatiefs, streng zijn is tot nu toe niet nodig geweest en ik behandel mijn leerlingen als gelijken en dat werkt. Bovendien zijn onze lessen niet te vergelijken qua leerstof (haar lessen gaan over computervaardigheden).
Ook heb ik feedback gehad van Sophany zelf. Dit vond ik erg fijn, omdat ik eerder het idee had dat ik daar zelf om moest vragen bij haar. Ze zei dat ze me vaardig vindt, dat ik mijn kennis goed inzet en dat ik goede workshops bedenk. Toen ik haar van de week om advies vroeg, liet ze me weten dat ik zelf moest beslissen omdat ze erop vertrouwt dat ik de juiste keuzes maak.
Verder heb ik gemerkt dat ik wat minder geld moet weggeven aan de locals, omdat ik zelf ook nog moet kunnen leven. Ik vind dat moeilijk, omdat ik in Nederland gewoonlijk veel geld uitgeef aan dure kleding of uitgebreid lunchen. Om die reden geef ik nu graag elke dag wat geld aan mensen die het goed kunnen gebruiken. Gisteren bestelde ik ergens noodles bij een gezin en ze boden mij naast de noodles ook wat van hun eigen eten aan. Ze hadden het op zich niet heel erg slecht, maar door hun gastvrijheid en warmte heb ik ze toch al het geld in mijn portemonnee gegeven. Ik moet hier nog een balans in zien te vinden.