De eerste maand

Mijn docent raadde me aan om mezelf goed af te vragen waar ik ben. Om goed om me heen te kijken en te ervaren wat er allemaal anders is dan in Nederland, maar vooral ook om rust te pakken. Ik ben daar nog niet aan toegekomen omdat ik op het moment zelf een enorme groei ervaar. Natuurlijk zie ik genoeg gebeuren om me heen, dus ik zal mijn best doen om daarover uit te weiden.
In vier weken tijd heb ik zoveel dingen ingezien. Ik denk dat dat komt omdat ik daar eindelijk de ruimte voor heb. Ik probeer uit te vinden waarom me dat eerder niet lukte, maar ik kan er zo snel geen antwoord op vinden. Ik leer veel op mijn stage, maar ik leer ook veel door te mediteren en boeken te lezen gebaseerd op het boeddhisme. Zo leer ik steeds beter om te gaan met mijn emoties en leer ik ze te accepteren in plaats van proberen ze te veranderen. Ik kan me bijvoorbeeld heel snel kwaad maken om iets kleins. Door simpelweg rustig adem te halen, verandert die emotie vanzelf van aard.
Mijn volgende les is openstaan voor nieuwe mensen en tegelijkertijd leren alleen te zijn en te genieten van mijn eigen gezelschap. Ik ben te gefocust op mezelf omringen met positieve invloeden, met als gevolg dat ik maar weinig mensen toelaat. Hier ben ik al goed mee op weg vind ik, door contact in ieder geval niet te vermijden, maar het gewoon aan te gaan. Ik zie dan ook dat het allemaal wel meevalt en dat het onjuist is om anderen geen kans te geven.
De groei die ik doormaak, is best heftig en soms confronterend, maar mijns inziens heel goed voor mijn rol als leraar. Ik denk dat ik veel meer positiviteit uitstraal dan voorheen. Ik leer mezelf steeds beter kennen en ik zie waar mijn sterktes en zwaktes liggen. Ik leer irrelevante gedachten te ontkrachten en hoe ik momenten van rust benut en ik hoop dit te kunnen vasthouden als ik terugkeer naar huis. Dit draagt namelijk niet alleen bij aan mijn rol als leraar, maar ook als mens in de maatschappij.
Ik had nooit gedacht dat ik op een dag zou lesgeven. Maar nu ik het doe, zie ik dat het misschien wel een van de mooiste beroepen is die je kunt beoefenen. Zeker in een ontwikkelingsland. Mijn volgende leerpunt m.b.t. het lesgeven is minder kijken naar mijn eigen behoefte en meer kijken naar de behoefte van mijn leerlingen. Ik wil voorkomen dat ik me laat meeslepen door mijn gedrevenheid. Daarom ga ik na wat zij graag willen leren en waar ze baat bij hebben en houd ik me iets minder bezig met wat ik wil dat ze leren.
De verschillen die ik tot nu toe heb gezien in vergelijking tot Nederland zijn o.a. het gebruik van plastic. De Cambodjanen hebben geen idee hoe slecht plastic is voor het milieu en gooien het dan ook schaamteloos in het water. Verder zie ik een groot verschil tussen man en vrouw. Zo moeten vrouwen maagd blijven tot het huwelijk en mogen mannen doen en laten wat ze willen. Als een vrouw alcohol wil drinken, moet ze daarvoor eerst toestemming krijgen van haar man.
Een van de andere stagiaires vertelde me hoe ze op haar project door een van de local teachers anders wordt behandeld omdat ze een meisje is. Dit maakt dat ik mijn mannelijke vrienden, die me behandelen op basis van mijn persoonlijkheid en niet op basis van mijn geslacht, alleen maar meer waardeer.