Week 3

Deze week is heel productief geweest. Op maandag heb ik mijn eerste assessment program uitgevoerd; eentje om 7:00 en eentje om 17:00. Het was gelukkig eenmalig dat de lessen zo uiteenliepen. Ik heb een stuk of dertig opmerkelijke foto’s besproken met de studenten en ze uitgebreid op laten noemen wat ze zagen. Het was leuk om te zien hoe sommige studenten een fantasierijk verhaal verzonnen bij een aantal afbeeldingen. Na elke foto vertelde ik wat er zich daadwerkelijk afspeelde.
Op dinsdag heb ik mijn eerste workshop gegeven met als thema ''problem-solving''. Ik heb de studenten allereerst uitgelegd waarom problem-solving een belangrijke vaardigheid is, in het bijzonder in het werkveld. Daarna heb ik ze de human knot laten uitvoeren. Ze werkten goed samen maar wisten niet te slagen; ik denk dat de groep te groot was.
Vervolgens heb ik een stuk of 10 morele dilemma’s besproken met elke keer twee oplossingen waar ze uit konden kiezen. Ik vond het cool dat de leerlingen met goede argumenten kwamen en niet allemaal voor dezelfde uitweg kozen. Een enkeling bedacht zelfs een derde oplossing.
Het was de bedoeling dat ik naast het lesgeven aan de slag zou gaan met de social worker van Anjali House. Momenteel heeft zij nog geen taken voor me, dus ben ik gaan kijken naar waar ik nog meer hulp kan bieden. Zo heb ik afgelopen week onderzoek gedaan naar wat mensen motiveert om maandelijks te doneren. Dit was erg bruikbaar voor het team van Anjali House en tegelijkertijd interessant voor mijn opleiding om te onderzoeken. Het is bovenal fijn om het gevoel te hebben dat mijn werk wordt gewaardeerd en dat het iets bijdraagt.
Tegen het einde van deze week voelde ik me zowel fysiek als mentaal niet goed. Buiten mijn stage om kwam ik mijn kamer niet meer uit. Natuurlijk is het goed om mezelf af en toe terug te trekken, maar ik wilde er niet in blijven hangen. Ik voelde een continue druk om zowel mijn docent als mijn familie, vrienden en kennissen op de hoogte te houden van mijn ontwikkelingen hier. Dat was niet haalbaar, dus vandaar deze blog.
Ook besefte ik dat de mensen die ik hier ontmoet, veelal tijdelijke contacten zullen zijn. Het zijn vaak mensen die een weekje in de stad zijn en dan weer verder reizen. Dat maakt het lastig voor mij om ervan te kunnen genieten. Natuurlijk zal ik binnenkort zelf de reiziger zijn die allerlei plekken bezoekt en contacten legt voor kortere tijd en ik hoop dat ik door die ervaringen er beter mee om zal kunnen gaan. Voor nu denk ik dat ik nog iets meer tijd nodig heb om alles te kunnen bevatten en mijn draai te vinden.